بسم الله الرحمن الرحیم
یافارس الحجاز ادرکنی الساعه العجل
دلیل بیماری و فقر و اذیت برادران و فرزندان و...برای یک شیعه مومن کامل در احادیث زیر که از کتاب کافی آورده ام بیان شده است
بدون شک تمام گرفتاری ها نتیجه گناهانمان و همچنین
برای پاک شدن از گناهان و ترفیع مقام نزد پروردگار است
درست است گاهی ما توسط رئیس و مافوق مورد ظلم قرار میگیریم،باید بررسی کنیم چه کرده ایم تا به این ظلم گرفتار شده ایم.
چرا فلان شخص مسئول ما شد و ..
بدون شک درک این مطالب برای آنانکه با تشیع آشنا نیستند غیرممکن است
و
به همین دلیل است که
توبه و استغفار باعث گشایش در کارها و رفع تمام بلاها و گرفتاری ها ست
حضرت باقر علیه السلام فرمود: چون خداى عزوجل خواهد که بنده اى را که داراى گناهیست اکرام کند او را به بیمارى گرفتارى کند، و اگر اینکار را نکند به نیازمندى مبتلایش سازد، و اگر اینکار را با او نکرد مرگ را بر او سخت کند تا بدان واسطه گناهش را جبران کند (و بگناهش مکافات کند) فرمود و چون بخواهد بنده اى را که حسنه اى در نزدش دارد خوار کند تنش را سالم کند و اگر اینکار را درباره اش نکند روزیش را فراخ گرداند، و اگر آنرا هم درباره اش انجام ندهد مرگ را بر او آسان کند تا بدان سبب در عوض آن حسنه او را پاداش دهد.
2- حضرت صادق (ع) فرمود: چون گناه بنده بسیار گردد (و خدا بخواهد او را پاک کند) و چیزى از کردار (نیک) نداشته باشد که آنرا جبران کند و کفاره آنها شود او را باندوه گرفتار سازد تا کفاره گناهانش گردد.
رسول خدا (ص) فرمود: خداى عزوجل فرماید بعزت و جلالم سوگند من بنده اى که بخواهم رحمتش کنم از دنیا بیرون نبرم تا اینکه هر گناهى کرده است (عوضش را) یا بوسیله بیمارى در تنش، یا بتنگى در روزیش، یا با ترس و هراس در دنیایش، و اگر باز هم چیزى بماند مرگ را بر او سخت کنم، و بعزت و جلالم سوگند بنده اى را که بخواهم عذاب کنم از دنیا بیرون نبرم تا هر کارى نیکى انجام داده (عوض کاملش) را باو بدهم: یا بفراخى در روزیش، و یا بسلامت در تنش، و یا بآسودگى خاطر در دنیایش، و اگر باز هم چیزى باقى ماند مرگ را بر او آسان کنم.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: همانا مؤمن خواب هولناک ببیند و (بواسطه همان ترسى که کرده) گناهش آمرزیده شود،
6- و نیز فرمود امیرالمؤمنین علیه السلام در تفسیر گفتار خداى عزوجل: (((و هر چه به شما رسد از پیش آمدها پس به سبب چیزى است که فراهم کردهاند دستهاى شما و خداوند در گذرد از بسیارى گناهان))) (سوره شورى آیه 30) فرمود: هیچ پیچ خوردن رگى نیست، و نه برخورد به سنگى، و نه لغزش گامى، و نه خراش دادن چوبى، جز بخاطر گناهى، و هر آینه آنچه را که خداوند در گذرد بیشتر است، پس هر که را خداوند در دنیا به کیفر گناهش شتاب کرد پس ان خداى عزوجل و والاتر و کریمتر و بزرگوارتر از آنست که دوباره در آخرت او را کیفر کند
7- حضرت باقر علیه السلام فرمود: رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود: پیوسته غم و اندوه گریبانگیر مؤمن باشند تا براى او گناهى بجا نگذارند
9- امام باقر علیه السلام فرمود: پیوسته غم و اندوه گریبانگیر مؤمن باشد تا براى او گناهى بجا نگذارند.
10- حضرت صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرموده است: خداى عزوجل فرماید: هیچ بنده اى نباشد که من بخواهم او را به بهشت ببرم جز آنکه او را ببلائى در تنش دچار کنم، پس اگر آن کفاره گناهانش شد (که پاک) و گرنه هنگام مرگش بر او سخت گیرم تا نزد من آید و گناهى بر او نباشد سپس او را به بهشت برم، و هیچ بنده اى نباشد که بخواهم او را به دوزخ برم جز آنکه تنش را سالم کنم، پس اگر بدان سبب آنچه از من خواهد به پایان رسد (حسابش پاک شود) و گرنه از ترس آنکه بر او تسلط دارد آسوده خاطرش کنم، پس اگر طلبى که نزد من دارد بدان پایان یابد (که رها شود) و گرنه روزیش را بر او فراخ کنم، پس اگر طلبش از این تمام شود (که او را بس باشد) و گرنه (در آخر کار) مرگ را بر او آسان کنم تا نزد من آید و هیچ کردار نیکى نزد من نداشته باشد سپس او را بدوزخ برم.
11- حضرت باقر علیه السلام فرمود: پیغمبرى از پیغمبران بنىاسرائیل بمردى گذر کرد که قسمتى از بدنش در زیر دیوارى بود و قسمتى از آن بیرون از دیوار بود و مرغان پرنده او را از هم پاشیده و سگان تنش را دریده بودند، از آنجا گذشت شهرى پدیدار شد وارد آن شهر شد دید یکى از بزرگان آن شهر مرده است، او را بر زبر تختى نهادهاند و با پارچه دیبا کفن شده و دور آن تخت منقلهاى عود است (که مىسوزد) پس عرض کرد: پروردگارا من گواهى دهم که تو حاکم عادلى هستى که ستم نکنى، آن بنده تو است که چشم بهمزدنى به تو شرک نورزیده و به آن مردن (که من دیدم با آن وضع رقت بار) او را مىرانیدى، و این هم یک بنده تو است که چشم بر هم زدنى به تو ایمان نیاورده به این مرگ (با این تشریفات) او را مىرانیدى؟ خداوند فرمود: (آرى) اى بنده من، من چنانم که گفتى حاکم عادلى هستم که ستم نکنم، آن بنده من گناهى یا کردار بدى پیش من داشت او را به آن وضع مىراندم تا مرا دیدار کند و گناهى بر او بجاى نماند، و این بنده من کار نیک نزد من داشت، او را با چنین وضع میراندم تا مرا ملاقات کند و پیش من حسنه اى نداشته باشد.
مردى بر امام صادق علیه‌السلام وارد شد و عرض کرد: یا ابا عبداللّه من از فرزندانم و ناسپاسیشان و از برادرانم و جفاکاریشان نزد شما شکایت آورده ام با این سالخوردگى من؟ حضرت صادق (ع) باو فرمود: اى پیرمرد همانا براى حق دولتى است و براى باطل هم دولتى است و هر کدامیک از ایندو در دولت رفیقش خوار است، و همانا کمترین مصیبتى که در دولت باطل بمؤمن رسد آزار کشیدن از فرزندان و جفاکارى برادران او است، و هیچ مؤمنى نباشد که در دولت باطل آسایشى بیند جز در دوران حکومت باطل بدست آورده رها سازد، و بهرهاش را در دولت حق وافر کند پس صبر کند مژده باد تو را.
